Γράφει ο Νίκος ΧειλαδάκηςΈνας από τους μεγαλύτερους αγίους της σύγχρονης εποχής είναι ο Αμερικανός Σεραφείμ Ρόουζ, (+1982) που ασχολήθηκε εκτενώς αλλά και προφήτεψε από την δεκαετία του εβδομήντα την σημερινή θρησκευτική αποστασία της Ορθοδοξίας.
Στο δεύτερο τόμο της βιογραφίας του που συνέγραψε ο ιερομόναχος Δαμασκηνός, κάνει εκτενή αναφορά για την εποχή εκείνη που ήδη είχαν αρχίσει να γίνονται ορατές οι οικουμενιστικές παρεκτροπές και η θρησκευτική αποστασία με επίκεντρο τον Πατριάρχη Αθηναγόρα, που πρώτος άνοιξε τις πύλες της αποστασίας και όπως τονίζει ο Σεραφείμ Ρόουζ, τις πύλες για την εποχή του Αντίχριστου.
Όπως αναφέρει ο άγιος, η λέξη Οικουμένη είχε χρησιμοποιηθεί για να βεβαιώσει ότι η πληρότητα και η καθαρότητα της αλήθειας απευθύνονταν σε όλους τους ανθρώπους. Όμως στην σύγχρονη εποχή η έννοια αυτή αντιστράφηκε και αλλοιώθηκε, (Οικουμενισμός), χάριν της φαινομενικής ένωσης με τους μη Ορθοδόξους. Αυτό στην πραγματικότητα, όπως τονίζει χαρακτηριστικά ο άγιος Σεραφείμ Ρόουζ, αποτελεί την προετοιμασία για την ένωση του κόσμου με τον Αντίχριστο, εξέλιξη για την οποία με σαφήνεια είχαν επισημάνει και κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου οι άγιοι Πατέρες.
Ο Σεραφείμ Ρόουζ κάνει εκτενή αφορά στον πατριάρχη Κωνσταντινούπολης Αθηναγόρα, με τα γεγονότα του 1965 όταν ήρε το ανάθεμα του Πάπα και αναφέρει τις τότε σκανδαλώδεις δηλώσεις του στενού συνεργάτη του Πατριάρχη, Αρχιεπισκόπου Θυάτειρων και Μεγάλης Βρετανίας, Αθηναγόρα Κοκκινάκη, ότι, «το σχίσμα του 1054 το οποίος διαχώρισε την Ορθόδοξη από την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία δεν ισχύει πλέον. Σβήστηκε από την ιστορική πορεία και την ζωή των δυο εκκλησιών με την αμοιβαία συμφωνία και τις υπογραφές του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Αθηναγόρα του Α και του Πατριάρχου της Δυτικής Εκκλησίας Πάπα Παύλου του Στ.» Τον Δεκέμβριο του 1968 ο Πατριάρχης Αθηναγόρας ανακοίνωνε ότι έβαλε το όνομα του Πάπα Παύλου του Στ στα Δίπτυχα, που σημαίνει ότι ο Πάπας ήταν σε κοινωνία με την Ορθόδοξη Εκκλησία. Σε αυτό το σημείο ο άγιος Σεραφείμ Ρόουζ επαινεί με θερμά λόγια τους πρώτους Ιεράρχες που αντιτάχτηκαν σε αυτή την διαβολική παρεκτροπή, τον τότε Αρχιεπίσκοπο Ελλάδας, Χρυσόστομο, τον αρχιμανδρίτη Φιλόθεο Ζερβάκο, (που ακόμα περιμένει την αγιοποίηση του ) και το Σέρβο θεολόγο, Ιουστίνο Πόποβιτς.
Ο άγιος Σεραφείμ Ρόουζ επισημαίνει πολύ χαρακτηριστικά ότι αυτή η κίνηση του Πατριάρχη ήταν η επίσημη έναρξη της έλευσης της Νέας Εποχής του Αντίχριστου και όλοι αυτοί, όπως γίνεται και σήμερα, υπηρετούν ακριβώς αυτήν την Νέα Εποχή, δηλαδή την εποχή του Αντίχριστου και της επικράτησης του Διαβόλου.
Σε ένα άλλο σημείο του δευτέρου τόμου ο Σεραφείμ αναφέρεται για τις εξελίξεις σαν να ζει στο σήμερα και στις θέσεις των Οικουμενιστών.
Η Ορθοδοξία, λέει ο άγιος, δεν αλλάζει από την μια μέρα στην άλλη ή από τον ένα αιώνα στον άλλο για να συμβαδίζει με τον εκσυγχρονισμό. Εξετάζοντας τον προτεσταντικό και τον ρωμαιοκαθολικό κόσμο μπορούμε να δούμε ότι ορισμένα πνευματικά κείμενα γίνονται ανεπίκαιρα, (μη σύγχρονα). Μερικές φόρες επιστρέφουν πάλι στη επικαιρότητα, μερικές φόρες αποσύρονται. Είναι προφανές ότι συνδέονται με τα κοσμικά πράγματα, ότι απευθύνονται στους σύγχρονους ανθρώπους, ή μάλλον στο πνεύμα της εποχής. Αυτό δεν συμβαίνει με τα ορθόδοξα κείμενα που είναι διαχρονικά και αιώνια θεόπνευστα. Μόλις αποκτήσουμε ολόκληρη την ορθόδοξη χριστιανική οπτική, την απλή χριστιανική οπτική που έχει παραδοθεί από τον Χριστό στους Αποστόλους, τότε όλα γίνονται σύγχρονα από μόνα τους.
Αν διαβάσετε αναφέρει ο άγιος, τον Άγιο Μακάριο τον Αιγύπτιο, θα δείτε ότι οι συνθήκες στις οποίες αναφέρεται είναι λίγο διαφορετικές από τις σημερινές αλλά μιλά με αμεσότητα σαν να ζει στο σήμερα, χρησιμοποιεί την ίδια σκέψη, έχει τους ίδιους πειρασμούς και τις ίδιες πτώσεις και δεν υπάρχει τίποτα το «ξένο» σε αυτόν από την σύγχρονη εποχή παρά του ότι έζησε αιώνες πριν. Το ίδιο ισχύει με τους άλλους Πατέρες. Όλοι μιλούν την ίδια γλώσσα, μια γλώσσα διαχρονική σαν να απευθύνονται στη εποχή μας
Είναι τέλος χαρακτηριστικό ότι ο άγιος παραθέτει τις παρακάτω δυο βιβλικές παραπομπές για να παρουσιάσει της σημερινή Οικουμενιστική παρεκτροπή :
Β Τιμ. 4,3 ἔσται γὰρ καιρὸς ὅτε τῆς ὑγιαινούσης διδασκαλίας οὐκ ἀνέξονται, ἀλλὰ κατὰ τὰς ἐπιθυμίας τὰς ἰδίας ἑαυτοῖς ἐπισωρεύσουσι διδασκάλους κνηθόμενοι τὴν ἀκοήν,
Β Τιμ. 4,3 Διότι θα έλθη καιρός, που οι άνθρωποι δεν θα ανέχωνται την υγιά και αγίαν διδασκαλίαν, αλλά σύμφωνα με τας κλίσεις και τας επιθυμίας της αμαρτωλής καρδίας των θα επισωρεύουν στον εαυτόν τους ποικίλους ψευδοδιδασκάλους, ώστε να ακούουν από αυτούς διάφορα και παράδοξα, που θα τέρπουν τα αυτιά των.
Ματθαινον 24 :24 ἐγερθήσονται γὰρ ψευδόχριστοι καὶ ψευδοπροφῆται καὶ δώσουσι σημεῖα μεγάλα καὶ τέρατα, ὥστε πλανῆσαι, εἰ δυνατόν, καὶ τοὺς ἐκλεκτούς. 2
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
nikosxeiladakis.gr
