Το Ελληνικό πολιτικό σύστημα μοιάζει με καρκίνωμα που κατατρώει τον ένα μετά τον άλλο όλους τους υγιείς ιστούς της χώρας. Τα τελευταία τριάντα χρόνια αφού έδιωξε ή έκλεισε τα λίγα εργοστάσια για να δημιουργήσει στρατιές από αργόμισθους του δημοσίου και συνταξιούχους για τις πελατειακές ψηφοθηρικές ανάγκες του, κατέφυγε στο τελευταίο στάδιο της δανειοκρατίας, τον μπαταχτσισμό.
Το τελευταίο στάδιο της ξεφτίλας ενός ανθρώπου είναι αυτό της ιδεολογικοποίησής του γιατί κάποιος οφείλει να μην επιστρέφει τα δανεικά που αποσπά από φίλους και μη… Το ίδιο κατ’ αναλογία ισχύει και για τα έθνη.
Σήμερα, μετά από μια χρεοκοπία ημιτελή λόγω της παρέμβασης των ξένων, το νεοελληνικό κράτος των πελατών στρέφει τις αρπάγες του στον τελευταίο πνεύμονα που κρατά αυτή τη χώρα στη ζωή: τον τουρισμό.
Η γελοία κυβέρνηση προκρίνει σαν λύση για την κάλυψη του πιθανού δημοσιονομικού κενού του επόμενου έτους την αύξηση του ΦΠΑ στις τουριστικές περιοχές.
Προκρίνει δηλαδή, να αυξηθεί το κόστος των τουριστικών πακέτων στα νησιά, που θα έχει σαν συνέπεια να έρθουν λιγότεροι τουρίστες, άρα να εισρεύσουν λιγότερα έσοδα, να χάσουν τη δουλειά τους μερικές δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα και όχι να μειώσει κατά 2-3 δισ. τα 7-8 δισ. που καταβάλλονται το χρόνο στις πρόωρες συντάξεις ή να κλείσει καμιά 100 οργανισμούς αποξήρανσης ανύπαρκτων λιμνών…
Στις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις τη μερίδα του λέοντος κατέχουν τα λεγόμενα ευγενή ταμεία του κρατικοδίαιτου ευρύτερου δημόσιου τομέα που συνιστά το σκληρό πυρήνα του πελατειακού κράτους.
Η κυβέρνηση πορεύεται με μοναδικό στόχο να κερδίσει τις επόμενες εκλογές με αιχμή του δόρατος τη διατήρηση των κεκτημένων του σκληρού πυρήνα των πελατών ψηφοφόρων της, αδιαφορώντας αν η ζημιά που θα κάνει στον τελευταίο δυναμικό ιστό της οικονομίας, την τουριστική βιομηχανία στο τέλος θα επιστρέψει ως μπούμερανγκ εναντίον όλων, των πελατών της μη εξαιρουμένων…
Αν καταρρεύσει η χώρα και επιστρέψει στη δραχμή, η αγοραστική δύναμη εργαζομένων και συνταξιούχων θα ισορροπήσει σε επίπεδα Βουλγαρίας.
Η προοπτική αυτή που αυξάνει τις πιθανότητες τους αφήνει αδιάφορους, είτε γιατί έχουν βγάλει τα ευρώ στο εξωτερικό είτε γιατί τους έχει «στραβώσει» η δημαγωγία που εκπέμπουν.
Η ακόμη πιο γελοία αντιπολίτευση ονειρεύεται την ανασύσταση της κρατικής Ολυμπιακής. Ουσιαστικά το μήνυμα που την ενδιαφέρει να περάσει είναι πως θα δημιουργήσει μερικές χιλιάδες θέσεις εργασίας επιδοτούμενες από το κράτος, τις οποίες θα καταλάβουν όσοι τρέξουν να συνάψουν πελατειακές σχέσεις μαζί της με αντάλλαγμα την ψήφο τους στις επόμενες εκλογές.
Η ανασύσταση μιας κρατικής Ολυμπιακής είναι καταδικασμένη εάν υπάρχει ελεύθερος ανταγωνισμός από ιδιωτικές αεροπορικές εταιρείες.
Όταν υπήρχε κρατική Ολυμπιακή οι πτήσεις καθυστερούσαν για ώρες και το κόστος των εισιτηρίων ήταν απαγορευτικό για το μέσο πολίτη. Σήμερα, ένα αεροπορικό εισιτήριο μετ’ επιστροφής Αθήνα – Θεσσαλονίκη μπορεί να το βρει κάποιος περί τα 42,5 ευρώ, ενώ με τον κρατικό σιδηρόδρομο για να πάει μόνο Θεσσαλονίκη από Αθήνα θα πρέπει να πληρώσει περίπου τα ίδια χρήματα. Με το πρώτο θα φτάσει και θα επιστρέψει στην ώρα του, ενώ με το δεύτερο κινδυνεύει να πέσει σε κάποια απεργία των πελατών του κόμματος και να μείνει με το εισιτήριο στο χέρι για μέρες.
Η ανασύσταση της κρατικής Ολυμπιακής, αν εκδιωχθούν οι ιδιωτικές εταιρείες, επειδή εκπροσωπούν το κερδοσκοπικό κεφάλαιο, θα αποτελεί τη χαριστική βολή για την τουριστική βιομηχανία της χώρας. Θα ταξιδεύουν με αυτήν μόνο τα κομματικά στελέχη και οι συνδικαλιστές και τα κορόιδα οι πολίτες θα πληρώνουν.
Από τα δυο παραδείγματα των σχεδίων της γελοίας κυβέρνησης και της ακόμη πιο γελοίας αντιπολίτευσης γίνεται φανερό πως το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να ικανοποιήσουν τους πελάτες τους προκειμένου να τους αποσπάσουν ψήφους με κάθε κόστος. Ακόμη και αν το κόστος σημαίνει την καταστροφή του τελευταίου υγιούς πνεύμονα της ελληνικής οικονομίας.
Αδιαφορούν ή εθελοτυφλούν για το αν τα σχέδια αυτά την επομένη των εκλογών οδηγούν στη συνολική κατάρρευση, γιατί τρέφουν την πεποίθηση πως αυτή θα αργήσει και θα επέλθει στα χέρια του επόμενου… όταν η θητεία τους θα έχει περάσει και οι άρπαγες πελάτες που τους καθοδηγούν θα έχουν γλείψει τα δάχτυλα που πρόλαβαν να βάλουν στο μέλι.
2) Δ. Βίτσας: Δεν αναγνωρίζουμε τη συμφωνία
“Δ. Βίτσας: Δεν θα τηρήσουμε τη δίμηνη παράταση, δεν αναγνωρίζουμε τη συμφωνία…
Αυτό σημαίνει στάση πληρωμών ημών προς τους πιστωτές και έχει σαν συνέπεια τη στάση πληρωμών όλων προς όλους στο εσωτερικό. Σημαίνει κατάρρευση τραπεζών και απώλεια καταθέσεων. Οδηγεί σε αδυναμία καταβολής μισθών και συντάξεων. Στο χάος που θα ακολουθήσει μόνο ο στρατός θα έχει ελπίδες να επιβάλλει την τάξη.
Το καθεστώς που θα προκύψει του χάους πρέπει να πάει τη χώρα σε Εθνικό νόμισμα, να επιβάλλει λιτότητα και μεταρρυθμίσεις πολύ σκληρότερες από αυτές που ζητάει η Τρόικα, για να μπορέσει το νέο νόμισμα να αποκτήσει κάποια αξία…
paradrasi.gr
