Οι συγκλονιστικές προρρήσεις του μεγάλου Έλληνα φιλοσόφου για τον Ιησού και ο προβληματισμός της ανθρωπότητας στο πέρασμα των αιώνων για τις μεγάλες αποκαλύψεις του Αθηναίου διδασκάλου απέναντι στον άλλο Διδάσκαλο, τον απεσταλμένο του Θεού, Ιησού Χριστό!…
Σωκράτης (αριστερά): «…τον λοιπόν βίον καθεύδοντες διατελοίτε αν ει μη τινα άλλον ο θεός υμίν επιπέμψειε κηδόμενος υμών»!.. Κι αυτός ο θεός δεν ήταν άλλος από τον Ιησού Χριστό (δεξιά), για τον οποίον ο Πλάτων προφήτεψε: «γυμνωτέος δη πάντων πλην δικαιοσύνης… μηδέ γαρ αδικών, δόξαν εχέτω την μεγίστην αδικίας, ίνα η βεβασανισμένος εις δικαιοσύνην… αλλ’ ίτω αμετάστατος μέχρι θανάτου, δοκών μεν είναι άδικος δια βίου, ων δε δίκαιος… Ούτω διακείμενος ο δίκαιος μαστιγώσεται, στρεβλώσεται, δεδήσεται, εκκαυθήσεται τωφθαλμώ, τελευτών πάντα κακά παθών ανασχινδυλευθήσεται». [Πλάτωνος, Πολιτεία Β΄, IV-V (361 C-361 D)]..
ΟΠΟΙΟΣ διαβάσει την ιστορική πραγματεία μας «Οι Προφητείες του Ελληνισμού» το πρώτο πράγμα που θα τον εντυπωσιάσει δεν είναι τόσο οι προφητείες της Σίβυλλας για τον ερχομό του Χριστού, αλλά οι προφητείες του Σωκράτους για την Έλευση του Θεανθρώπου πάνω στη γη!]
Κι όχι μόνον εκεί…
Μέσα στο βιβλίο μας «Ιησούς Χριστός: Ελληνισμός-Χριστιανισμός», έχουμε κάνει αναφορά στο θέμα αυτό. Πιο συγκεκριμένα λέμε τα εξής:
«Υπάρχει, όμως, και ο Σωκράτης, ο οποίος προέβαλε κατά θαυμαστόν τρόπον την θεανθρωπικήν προσδοκίαν, αφού η προσεχής κάθοδος του Θεού εις τους ανθρώπους είναι τόσον αναγκαία, ώστε να προσδοκάται μετ’ ανεπιφυλάκτου βεβαιότητος. Τοιουτοτρόπως εις την Απολογίαν του φέρεται ο Σωκράτης υπό του Πλάτωνος να λέγη προς τους δικαστές:
«…τον λοιπόν βίον καθεύδοντες διατελοίτε αν ει μη τινα άλλον ο θεός υμίν επιπέμψειε κηδόμενος υμών».
Σε άλλο σημείο δε του παραπάνω βιβλίου μας λέμε τα εξής:
«Καταπληκτική για το θέμα είναι και η μεταξύ Σωκράτους και Αλκιβιάδου στιχομυθία εις το έργο του Πλάτωνος: Αλκιβιάδης ΙΙ (ΧΙΙΙ, XIV 150 και εξ.) που αφορά το θέμα της προσευχής.
Εις την ως άνω συζήτησιν ο Σωκράτης συνάγει το συμπέρασμα ότι εις τον άνθρωπον δεν υπολείπεται τίποτε άλλο, παρά να περιμένη μέχρις ότου φθάσει ο καιρός να διδαχθή παρά τινος πως πρέπει να διάκειται προς θεούς και ανθρώπους:
«αναγκαίο ουν έστι περιμένειν, έως αν τις μάθη ως δει προς θεούς και προς ανθρώπους διακείσθαι» (1)
Εν πάση περιπτώσει, όταν ο Αλκιβιάδης – συμφωνούντος και του Σωκράτους – εζήτησε να αναβάλουν την προσφοράν θυσίας μέχρι του χρόνου αφίξεως του Αναμενόμενου διδασκάλου, συνειδητοποιεί ότι εκείνη η ημέρα δεν θα είναι μακρινή!… («τοις θεοίς δε και στεφάνους και τ’ άλλα πάντα τα νομιζόμενα τότε δώσομε, όταν εκείνη την ημέραν ελθούσαν ίδω ήξει δ’ ου δια μακρού τούτων θελόντων») (2).
Αλλά και μέσα στην Απολογία του Σωκράτους, που μας διασώζει ο Πλάτων, ο Σωκράτης προφητεύει την Έλευση ενός άλλου θεού, λέγοντας επί λέξει τα εξής:
«διατελοίτε αν, ει μή τινα άλλον ο θεός υμίν επιπέμψειεν κηδόμενος υμών» (3)
(Αναμείνατε μέχρι την ώρα που ο θεός θα σας στείλει κάποιον άλλον για να ενδιαφερθεί για σας»).
Εξυπακούεται ότι ο Σωκράτης προβλέπει την Έλευση του Θεανθρώπου στη γη, πράγμα το οποίο επιβεβαιώθηκε λίγους αιώνες αργότερα (4-6 π.Χ.)!
Αυτά διαβάζουμε στο sakketosaggelos.gr, όμως φαίνεται πως υπάρχει μία σθεναρή ένσταση. Σύμφωνα, όμως, με το ermionh έχουμε τα εξής:
Πολύ συχνά βλέπω σε ιστοσελίδες στο Δια-δύκτιο, σχόλια από μερικούς (Χριστιανούς) οι οποίοι αναφέρονται στον ΣΩΚΡΑΤΗ ώς προπομπό του μονοθεϊσμού και προφήτη του Χριστιανισμού, για την φράση του «αν δεν σας λυπηθή ο Θεός και να σας στείλει κάποιον άλλον».
Και αυτό γίνεται διότι ΠΟΤΕ δεν μπήκαν στον κόπο να διαβάσουν ολόκληρο το κείμενο της ΑΠΟΛΟΓΙΑΣ του ΣΩΚΡΑΤΗ και να φτάσουν λίγες σελίδες πριν από το τέλος της Απολογίας του που λέει το εξής: «Γιατί πιστεύω στους ΘΕΟΥΣ άνδρες Αθηναίοι, όσο κανείς από τους κατήγορους μου», (βλέπε φωτογραφία του κειμένου).
Βλέπουμε λοιπόν πως ο Σωκράτης πίστευε στους ΘΕΟΥΣ (κατά ομολογία του), και με την αναφορά του στον ΘΕΟ (ενικός), εννοεί την Πρωταρχική Δημιουργό Ενέργεια του ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ ! ! !
Όπως το ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ των Πυθαγορείων.
Καλά θα κάνετε λοιπόν «ΕΣΕΙΣ» να σταματήσετε την παραποίηση των αρχαίων Ελληνικών κειμένων και της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ .
diadrastika.com
Σωκράτης (αριστερά): «…τον λοιπόν βίον καθεύδοντες διατελοίτε αν ει μη τινα άλλον ο θεός υμίν επιπέμψειε κηδόμενος υμών»!.. Κι αυτός ο θεός δεν ήταν άλλος από τον Ιησού Χριστό (δεξιά), για τον οποίον ο Πλάτων προφήτεψε: «γυμνωτέος δη πάντων πλην δικαιοσύνης… μηδέ γαρ αδικών, δόξαν εχέτω την μεγίστην αδικίας, ίνα η βεβασανισμένος εις δικαιοσύνην… αλλ’ ίτω αμετάστατος μέχρι θανάτου, δοκών μεν είναι άδικος δια βίου, ων δε δίκαιος… Ούτω διακείμενος ο δίκαιος μαστιγώσεται, στρεβλώσεται, δεδήσεται, εκκαυθήσεται τωφθαλμώ, τελευτών πάντα κακά παθών ανασχινδυλευθήσεται». [Πλάτωνος, Πολιτεία Β΄, IV-V (361 C-361 D)]..
ΟΠΟΙΟΣ διαβάσει την ιστορική πραγματεία μας «Οι Προφητείες του Ελληνισμού» το πρώτο πράγμα που θα τον εντυπωσιάσει δεν είναι τόσο οι προφητείες της Σίβυλλας για τον ερχομό του Χριστού, αλλά οι προφητείες του Σωκράτους για την Έλευση του Θεανθρώπου πάνω στη γη!]
Κι όχι μόνον εκεί…
Μέσα στο βιβλίο μας «Ιησούς Χριστός: Ελληνισμός-Χριστιανισμός», έχουμε κάνει αναφορά στο θέμα αυτό. Πιο συγκεκριμένα λέμε τα εξής:
«Υπάρχει, όμως, και ο Σωκράτης, ο οποίος προέβαλε κατά θαυμαστόν τρόπον την θεανθρωπικήν προσδοκίαν, αφού η προσεχής κάθοδος του Θεού εις τους ανθρώπους είναι τόσον αναγκαία, ώστε να προσδοκάται μετ’ ανεπιφυλάκτου βεβαιότητος. Τοιουτοτρόπως εις την Απολογίαν του φέρεται ο Σωκράτης υπό του Πλάτωνος να λέγη προς τους δικαστές:
«…τον λοιπόν βίον καθεύδοντες διατελοίτε αν ει μη τινα άλλον ο θεός υμίν επιπέμψειε κηδόμενος υμών».
Σε άλλο σημείο δε του παραπάνω βιβλίου μας λέμε τα εξής:
«Καταπληκτική για το θέμα είναι και η μεταξύ Σωκράτους και Αλκιβιάδου στιχομυθία εις το έργο του Πλάτωνος: Αλκιβιάδης ΙΙ (ΧΙΙΙ, XIV 150 και εξ.) που αφορά το θέμα της προσευχής.
Εις την ως άνω συζήτησιν ο Σωκράτης συνάγει το συμπέρασμα ότι εις τον άνθρωπον δεν υπολείπεται τίποτε άλλο, παρά να περιμένη μέχρις ότου φθάσει ο καιρός να διδαχθή παρά τινος πως πρέπει να διάκειται προς θεούς και ανθρώπους:
«αναγκαίο ουν έστι περιμένειν, έως αν τις μάθη ως δει προς θεούς και προς ανθρώπους διακείσθαι» (1)
Εν πάση περιπτώσει, όταν ο Αλκιβιάδης – συμφωνούντος και του Σωκράτους – εζήτησε να αναβάλουν την προσφοράν θυσίας μέχρι του χρόνου αφίξεως του Αναμενόμενου διδασκάλου, συνειδητοποιεί ότι εκείνη η ημέρα δεν θα είναι μακρινή!… («τοις θεοίς δε και στεφάνους και τ’ άλλα πάντα τα νομιζόμενα τότε δώσομε, όταν εκείνη την ημέραν ελθούσαν ίδω ήξει δ’ ου δια μακρού τούτων θελόντων») (2).
Αλλά και μέσα στην Απολογία του Σωκράτους, που μας διασώζει ο Πλάτων, ο Σωκράτης προφητεύει την Έλευση ενός άλλου θεού, λέγοντας επί λέξει τα εξής:
«διατελοίτε αν, ει μή τινα άλλον ο θεός υμίν επιπέμψειεν κηδόμενος υμών» (3)
(Αναμείνατε μέχρι την ώρα που ο θεός θα σας στείλει κάποιον άλλον για να ενδιαφερθεί για σας»).
Εξυπακούεται ότι ο Σωκράτης προβλέπει την Έλευση του Θεανθρώπου στη γη, πράγμα το οποίο επιβεβαιώθηκε λίγους αιώνες αργότερα (4-6 π.Χ.)!
Αυτά διαβάζουμε στο sakketosaggelos.gr, όμως φαίνεται πως υπάρχει μία σθεναρή ένσταση. Σύμφωνα, όμως, με το ermionh έχουμε τα εξής:
Πολύ συχνά βλέπω σε ιστοσελίδες στο Δια-δύκτιο, σχόλια από μερικούς (Χριστιανούς) οι οποίοι αναφέρονται στον ΣΩΚΡΑΤΗ ώς προπομπό του μονοθεϊσμού και προφήτη του Χριστιανισμού, για την φράση του «αν δεν σας λυπηθή ο Θεός και να σας στείλει κάποιον άλλον».
Και αυτό γίνεται διότι ΠΟΤΕ δεν μπήκαν στον κόπο να διαβάσουν ολόκληρο το κείμενο της ΑΠΟΛΟΓΙΑΣ του ΣΩΚΡΑΤΗ και να φτάσουν λίγες σελίδες πριν από το τέλος της Απολογίας του που λέει το εξής: «Γιατί πιστεύω στους ΘΕΟΥΣ άνδρες Αθηναίοι, όσο κανείς από τους κατήγορους μου», (βλέπε φωτογραφία του κειμένου).
Κάντε κλικ στην εικόνα για μεγέθυνση: |
Βλέπουμε λοιπόν πως ο Σωκράτης πίστευε στους ΘΕΟΥΣ (κατά ομολογία του), και με την αναφορά του στον ΘΕΟ (ενικός), εννοεί την Πρωταρχική Δημιουργό Ενέργεια του ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ ! ! !
Όπως το ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ των Πυθαγορείων.
Καλά θα κάνετε λοιπόν «ΕΣΕΙΣ» να σταματήσετε την παραποίηση των αρχαίων Ελληνικών κειμένων και της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ .
diadrastika.com