Η Πανθρησκεία, η ένωση δηλαδή όλων των θρησκειών υπό τον Πάπα Φραγκίσκο, προκειμένου όλα τα δόγματα να υπακούσουν στα κελεύσματα της παγκόσμιας κυβέρνησης,επιδιώκει να βάλει τέλος σε όλες τις πνευματικές αναζητήσεις και όλοι να καλωσορίσουν την Νέα Εποχή του «φωτεινού» Σκότους που θα ανατείλει.
Σε αυτή την κατεύθυνση έγιναν πρωτοφανείς δηλώσεις από τον Οικουμενικό Βαρθολομαίο, οι οποίες προωθούν περισσότερο από ποτέ άλλοτε την ένωση Καθολικής και Ορθόδοξης Εκκλησίας, όχι όμως για καλό σκοπό.
Μιλώντας στην ιταλική εφημερίδα Αββενίρε, με αφορμή την συνάντησης διαθρησκειακού διαλόγου που οργανώνεται στην Ασσίζι με θέμα: «Δίψα για ειρήνη: θρησκείες και πολιτισμοί σε διάλογο», ο Πατριάρχης δήλωσε:
«Πολλοί από εσάς γνωρίζουν σίγουρα ότι τα τελευταία πενήντα χρόνια έγιναν ορισμένα εξαιρετικά βήματα προόδου προς την επανασυμφιλίωση της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας με τις Ορθόδοξες Εκκλησίες. Οφείλουμε πολλά, από την αρχή, στους πάπες Παύλο τον Έκτο και Ιωάννη τον Εικοστό Τρίτο, όπως και στους προκατόχους μας, Οικουμενικούς Πατριάρχες Αθηναγόρα και Δημήτριο. Η ενόρασή τους υπενθύμισε σε όλους εμάς την άμεση αναγκαιότητα της προτροπής του Κυρίου προς τους μαθητές του, στο όρων των Ελαίων, όλοι να γίνουν ένα, το «ut unum sint».
Τι είπε δηλαδή ο Χριστός, σύμφωνα με τον Βαρθολομαίο; Όλοι να γίνουν ένα κάτω από ένα άγνωστο φως;
Όλοι να γίνουν ένα μην γνωρίζοντας την αλήθεια;
Όλοι να γίνουν ένα χωρίς Χριστό, ο οποίος είναι το Φως;
Απαντά ο Πατριάρχης: «Όλα τα ανθρώπινα πλάσματα, τελικώς, αντιμετωπίζουν τις ίδιες προκλήσεις. Ο διάλογος αυτός βγάζει από την απομόνωση ανθρώπους που ανήκουν σε διαφορετικές θρησκείες και πολιτισμούς, προετοιμάζοντάς τους, για μια συνύπαρξη και μια σχέση αμοιβαίου σεβασμού».
Τέλος, κάνοντας αναφορά στην επίσκεψη μαζί με τον Πάπα στην Λέσβο, σημειώνει μεταξύ άλλων:
«Αυτή ήταν και η εμπειρία μας με τον πάπα Φραγκίσκο στο νησί της Λέσβου, ακριβώς πριν από πέντε μήνες, στις 16 Απριλίου του 2016. Ήταν μια ουσιαστική απάντηση των Εκκλησιών της Ανατολής και της Δύσης σε μια τραγική κρίση του πλανήτη μας. Και, συγχρόνως, ήταν μια ισχυρή επαναβεβαίωση του πώς οι οικουμενικές σχέσεις μπορούν να ευνοήσουν την ειρήνη και τα ανθρώπινα δικαιώματα σε μια εποχή κατά την οποία ο κόσμος ολόκληρος απομακρύνει το βλέμμα του από τα θύματα του εξτρεμισμού και του κατατρεγμού ή καθορίζει την μοίρα τους με καθαρά οικονομικά κριτήρια, ή βάσει εθνικών συμφερόντων».
Τέλος λοιπόν στα εθνικά συμφέροντα! Όλα στην άκρη, προκειμένου να έρθει ο παγκόσμιος ηγέτης!
Όλα στην άκρη! Ακόμα και ο Χριστός...
Όσο γι' αυτούς που αντιδρούν, χαρακτηρίζονται φονταμενταλιστές ή και αιρετικοί:
«Φυσικά, μερικοί άνθρωποι έχουν ισχυρή - θα μπορούσαμε να πούμε φονταμενταλιστική - πεποιθήση ότι θα προτιμούσαν να θυσιάσουν τη ζωή τους από το να αλλάξουν τις απόψεις τους», δήλωσε ο ποιμενάρχης.
liakonews.gr
